آسم یک اختلال تنفسی است که با انسداد مجاری تنفسی ، موجب حملات عودکننده تنفس می شود .

میزان شیوع این بیماری در کودکان ، نسبت به بزرگسان به ویژه در پسرها بسیار بالاتر است . اگرچه ممکن است این اختلال در هر سنی بروز کند . در حدود 80 % افراد مبتلا به آسم تا پنجمین سالروز تولدشان دچار نخستین حمله می شوند . خوشبختانه شدت اغلب موارد آسم کودکی در طول زمان کمتر می شود و در 25 تا 50 درصد کودکانی که به آسم مبتلا هستند زمانی که به بزرگسالی می رسند ، نشانه ای از بیماری یافت نمی شود .

افراد مبتلا به این بیماری از حملات یا دوره های شدیدی به هنگام وارد شدن هوا به داخل ریه ها و دشواری در تنفس رنج میبرند .

 عوامل مولد بیماری آسم ، تحریک کننده های موجود در محیط زیست هستند که می توانند علائم و حملات بیماری را تشدید کنند و معمولا از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند .

چه عاملی سبب ابتلا به بیماری آسم می شود ؟

تحقیقات بر دوقلوها و دیگر تحقیقات ژنتیکی نشان داده است که توارث در تعیین اینکه آیا افراد دچار آسم می شوند نقشی آشکار دارد . تحقیقات ، همچنین شواهدی دال بر وجود ارتباط تنگاتنگ میان عوامل ژنتیکی ، شدت بیماری و سابقه فردی عفونت تنفسی است .

رژیم درمانی برای آسم :

کلید درمان آسم ، اقدامات پزشکی است.

رژیم درمانی آسم از سه قسمت تشکیل شده است :

اول : اجتناب از عوامل آغازگر شناخته شده که موجب حمله می شوند .

دوم : با مصرف دارو مرتبط است . برای درمان حمله حاد ، بیماران به طور عمده از گشاد کننده های برونش یا برونکولیتیک بهره میگیرند که مجاری هوایی تنگ شده را باز می کنند . یکی از داروهای ضدالتهابی (کرومولین) است که سبب کاهش التهاب برونش می شود .

سوم : ورزش کردن است .

بسیاری از پزشکان ، رژیمی درمانی را توصیه می کنند که شامل ترکیب دقیقی از ورزش و مصرف داروهاست .

این واقعیت که احتمال دارد آسم موجب ناتوانی و بعضی اوقات مرگ شود . پیروی بیماران را از رژیم درمانشان شایان اهمیت ساخته است . تحقیقات نشان داده است کسانی که از رژیم درمانی خود پیروی می کنند به مراتب به حملات و خس خس های کمتری دچار می شوند .