جراحی تعویض مفصل زانو قسمت هایی از مفاصل آسیب دیده یا فرسوده زانو را جایگزین می کند. این جراحی می تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد زانو کمک کند. در طول جراحی، استخوان و غضروف آسیب دیده با قطعات ساخته شده از فلز و پلاستیک جایگزین می شود.

برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا جایگزینی زانو برای شما مناسب است یا خیر، جراح دامنه حرکت، ثبات و قدرت زانوی شما را بررسی می کند. اشعه ایکس به نشان دادن میزان آسیب کمک می کند.

مفاصل مصنوعی و تکنیک های جراحی مناسب برای شما به سن، وزن، سطح فعالیت، اندازه و شکل زانو و سلامت کلی شما بستگی دارد.

چرا این کار انجام شده است

شایع ترین دلیل جراحی تعویض مفصل زانو، کاهش درد ناشی از آرتریت است. افرادی که نیاز به جراحی تعویض مفصل زانو دارند معمولا در راه رفتن، بالا رفتن از پله ها و بلند شدن از روی صندلی مشکل دارند.

اگر فقط یک قسمت از زانو آسیب دیده باشد، جراحان اغلب می توانند فقط آن قسمت را تعویض کنند. اگر کل مفصل نیاز به تعویض داشته باشد، انتهای استخوان ران و ساق پا تغییر شکل داده و کل مفصل دوباره ظاهر می شود. این استخوان ها لوله های سختی هستند که دارای یک مرکز نرم هستند. انتهای قسمت های مصنوعی در قسمت مرکزی نرم تر استخوان ها وارد می شود.

رباط ها نوارهای بافتی هستند که به نگه داشتن مفاصل در کنار هم کمک می کنند. اگر رباط های زانو به اندازه کافی قوی نباشند که بتوانند مفصل را به تنهایی نگه دارند، جراح ممکن است ایمپلنت هایی را انتخاب کند که بتوان آنها را به هم متصل کرد تا از هم جدا نشوند.

خطرات

جراحی تعویض مفصل زانو مانند هر جراحی دیگری خطراتی را به همراه دارد. آنها عبارتند از:

• لخته شدن خون. جراحان معمولاً داروهای رقیق کننده خون را برای جلوگیری از این خطر توصیه می کنند. شایع ترین محل لخته شدن خون در ساق پا است. اما آنها می توانند به ریه ها بروند و کشنده شوند.

• آسیب عصبی. اعصاب ناحیه ای که ایمپلنت در آن قرار می گیرد ممکن است آسیب ببیند. آسیب عصبی می تواند باعث بی حسی، ضعف و درد شود.

• عفونت. عفونت می تواند در محل برش یا در بافت عمیق تر رخ دهد. گاهی اوقات برای درمان عفونت نیاز به جراحی است.

ایمپلنت های مورد استفاده برای تعویض زانو بادوام هستند، اما ممکن است به مرور زمان شل شوند یا فرسوده شوند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است به جراحی دیگری برای تعویض قطعات شل یا فرسوده نیاز باشد.

غذا و داروها

ممکن است تیم مراقبت های بهداشتی به شما توصیه کند که مصرف برخی داروها و مکمل های غذایی را قبل از جراحی خود متوقف کنید. احتمالاً به شما دستور داده می شود که بعد از نیمه شب روز جراحی خود چیزی نخورید.

برای چندین هفته پس از عمل، ممکن است نیاز به استفاده از عصا یا واکر داشته باشید، بنابراین قبل از جراحی، آنها را ترتیب دهید. مطمئن شوید که از بیمارستان به خانه می‌روید و در کارهای روزمره مانند آشپزی، حمام کردن و شستن لباس‌ها کمک می‌کنید.

برای اینکه خانه خود را ایمن‌تر و راحت‌تر کنید در طول بازیابی، موارد زیر را در نظر بگیرید:

• یک فضای نشیمن در یک طبقه ایجاد کنید زیرا بالا رفتن از پله ها می تواند دشوار باشد.

• میله های ایمنی یا نرده ای مطمئن را در دوش یا حمام خود نصب کنید.

• نرده های راه پله را محکم کنید.

• یک صندلی ثابت با بالشتک و پشتی محکم و یک زیرپایی برای بلند کردن پای خود تهیه کنید.

• اگر توالت کم ارتفاع دارید، صندلی توالت را با بازوها تنظیم کنید.

• یک نیمکت یا صندلی ثابت برای دوش گرفتن خود تهیه کنید.

• قالیچه ها و طناب های شل را بردارید.

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

هنگامی که برای جراحی خود مراجعه می کنید، از شما خواسته می شود لباس های خود را درآورید و لباس بیمارستان بپوشید. به شما یک بلوک نخاعی داده می شود که نیمه پایینی بدن شما را بی حس می کند یا یک بیهوشی عمومی که شما را در حالت خواب قرار می دهد.

جراح شما همچنین ممکن است یک داروی بی حس کننده را در اطراف اعصاب یا داخل و اطراف مفصل تزریق کند تا به جلوگیری از درد بعد از جراحی شما کمک کند.

در طول روش

جراحی تعویض مفصل زانو معمولاً 1 تا 2 ساعت طول می کشد. برای انجام این روش، جراح:

• بر روی زانو برشی ایجاد می کند.

• استخوان و غضروف بیمار و آسیب دیده را از بین می برد و استخوان سالم را دست نخورده باقی می گذارد.

• قطعات جایگزین را در استخوان ران، ساق پا و کاسه زانو کاشت می کند.

بعد از عمل

جراحی تعویض زانو کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

پس از جراحی، برای مدت کوتاهی در یک منطقه بهبودی استراحت خواهید کرد. مدت زمانی که بعد از جراحی در بیمارستان بمانید به نیازهای فردی شما بستگی دارد. بسیاری از مردم می توانند در همان روز به خانه بروند.

خطر لخته شدن خون پس از جراحی تعویض مفصل زانو افزایش می یابد. برای جلوگیری از این عارضه، ممکن است لازم باشد:

• زود حرکت کنید. به زودی پس از جراحی به شما تشویق می شود که بنشینید و با عصا یا واکر راه بروید.

• فشار وارد کنید. هم در حین و هم بعد از جراحی، ممکن است از جوراب های کشسان یا آستین های هوای بادی روی ساق پا استفاده کنید. آستین های هوا پاهای شما را فشرده و رها می کنند. این به جلوگیری از تجمع خون در وریدهای پا کمک می کند و احتمال تشکیل لخته را کاهش می دهد.

• داروهای رقیق کننده خون مصرف کنید. جراح ممکن است پس از جراحی یک رقیق کننده خون تزریقی یا خوراکی تجویز کند. بسته به اینکه چقدر زود راه می‌روید، چقدر فعال هستید و خطر کلی لخته شدن خون، ممکن است چند هفته بعد از جراحی به داروهای رقیق‌کننده خون نیاز داشته باشید.

همچنین احتمالاً از شما خواسته می شود تمرینات تنفسی مکرر انجام دهید و به تدریج سطح فعالیت خود را افزایش دهید. یک فیزیوتراپ می تواند به شما نشان دهد که چگونه زانوی جدید خود را ورزش دهید. پس از خروج از بیمارستان، احتمالاً فیزیوتراپی را در خانه یا در یک مرکز ادامه خواهید داد.

نتایج

برای اکثر افراد، تعویض زانو باعث تسکین درد، بهبود تحرک و کیفیت زندگی بهتر می شود. می توان انتظار داشت که اکثر تعویض زانوها حداقل 15 تا 20 سال طول بکشد.

پس از بهبودی، می‌توانید به فعالیت‌های مختلف کم‌ضرر مانند پیاده‌روی، شنا، گلف یا دوچرخه‌سواری بپردازید. اما باید از فعالیت‌های تاثیرگذارتر، مانند دویدن، و ورزش‌هایی که شامل تماس یا پریدن است، اجتناب کنید. با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد راه های فعال ماندن پس از تعویض مفصل زانو صحبت کنید.